Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti. 2009.
bir — say. 1. 1 rəqəmi ilə işarə olunan sayın adı, miqdar saylarının ilk vahidi. Üçdən bir çıxmaq. Beşin üstünə bir gəlmək. // Miqdarca tək. Bir cilddən ibarət kitab. 2. Zərf mənasında. Bir yerdə, birgə, birlikdə. Çörəyi bir yedik. 3. Sif. mənasında.… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
əski — 1. sif. 1. Keçmiş, köhnə. Əski adətlər. Əski qayda və ənənələr. Əski moda. Əski üsullarla işləmək olmaz. – Zeynal əski bir şkafı köndələn qoymaqla şüşəbəndi ikiyə bölmüş, açıq qalan yerinə də bir pərdə asmaqla Səlimi öz ailəsindən ayırmışdı. S. H … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
səpmək — 1. f. 1. Toxumu səpin üçün hazırlanmış torpağa səpələmək; toxum atmaq, əkmək. Çiyid səpmək. – . . Vəliqulu çöldə idi. Zəmiyə toxum səpirdi. C. M.. <Tarverdi:> . . İkicə pud bu il yerə <buğda> səpdim. C. C.. 2. Tökmək (toz halında olan … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
tək-tək — sif. və zərf 1. Birbəbir, bir bir, ayrı ayrılıqda. Mirqasım mollaların bəzilərinə tək tək salam verməyə başladı. S. Rəh.. 2. Hərdənbir, arabir, bəzən, nadir. Məni də yorduqca arabir şəhər; Muğanın seyrinə çıxıram tək tək. S. V.. <Coğrafiya… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
kabus — is. <ər.> Qarabasma. Lakin bu, yuxu deyil, kabus idi. Ə. Ə.. // Kölgə. Küçələri, evləri taun gəzir birbəbir; Bir qara kabus kimi o hər yerə baş çəkir. B. V.. // Qorxulu yuxu, dəhşətli yuxu. // Xəstə təxəyyüllü və ya mistikaya qapılmış… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
şad — sif. <fars.> 1. Sevinən, şən, fərəhli, məmnun. Şad adam. Şad üz. Şad gözlər. Könlü şad olmaq. – Daşdəmir əmi öz tütünü barəsində belə tərifləri çox eşitmiş olduğunu göstərən şad bir səslə dedi. M. Rz.. Şad etmək (eləmək, qılmaq) –… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
təkbətək — z. 1. Birbəbir, bir bir, hərəni ayrı ayrılıqda. Xalqın hünərindən danışar sənə; Dindirsən təkbətək hər kəsi burda. S. Rüst.. Murad dayı bizim hamımızı təkbətək tanıyır. İ. Ə.. 2. Mübarizədə, vuruşmada, yarışda iki nəfərin üz üzə gəldiyi hal.… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
fərmayiş — is. <fars.> köhn. Buyurma, əmr etmə; buyruq, əmr, qulluq. . . . Başladılar ustanın fərmayişlərini birbəbir əmələ gətirməyə. C. M.. Onların başı üstündən kənarda durub baxan Firiduna müraciət etdi: – Ağa, fərmayişin nədir? M. İ.. Fərmayiş… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
rizaməndlik — is. klas. Razılıq. <Mollabaşı:> Bu xüsusda İran xalqından dəxi kəmali rizaməndliyim var. . M. F. A.. Təbrik göndərənlərə birbəbir xüsusi surətdə məktub ya teleqram ilə rizaməndlik göndərmək bizə mümkün olmadı. Mol. Nəsr.. Rizaməndlik almaq… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
axtalamaq — f. 1. Axta eləmək; heyvanın, ya insanın erkəklik vəzilərini çıxartmaq; burmaq. Dananı axtalamaq. Qoçu axtalamaq. – <Müfid:> Həkimlər və cərrahlar çağırdı, onların hamısı dedilər ki, bu iş ancaq körpəlik zamanında mümkündür. Hazırda bunları… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
